қақ

I

зат. Суда ойнайтын балалар ойыны. Тас лақтырып, қаймақ жалатады. Өтірік малтып, қ а қ ойнайды (М.Мағауин, Бір атаның., (6).

II

Қаққанда қанын, соққанда сөлін алды. Ұрып-соқты, бас көтертпеді. Бастарынан таяқ ажыратпай, қ а қ қ а н д а қ а н ы н, с о қ қ а н д а с ө л і н а л ы п отыру керек (Ө.Қырғызбаев, Қырда., 85).